Σημείο Συνάντησης 03: ΕΜΣΤ | Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Γιάννης Κουνέλλης, Χωρίς τίτλο, 2004
Εγκατάσταση, σίδερο, κάρβουνο, ξύλινες τάβλες, τρίποδα και σάκοι από λινάτσα, Μεταβλητές διαστάσεις
Δανεισμός από το Υπουργείο Πολιτισμού στη Συλλογή του ΕΜΣΤ | Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης

Το έργο «Χωρίς τίτλο» του Γιάννη Κουνέλλη δημιουργήθηκε το 2004 και είναι μια μνημειακή εγκατάσταση που καταλαμβάνει σχεδόν το 1/3 της μεγαλύτερης αίθουσας του μουσείου. Η σύνθεση αποτελείται από ένα κεντρικό τραπέζι πάνω στο οποίο είναι τοποθετημένοι 13 σάκοι λινάτσας γεμάτοι με κάρβουνο και το περιβάλλουν 28 ογκώδεις, μαύροι, μεταλλικοί σταυροί σε ημικυκλική διάταξη. Το τραπέζι συνθέτουν 13 ξύλινες, μακρόστενες τάβλες που στηρίζονται σε έξι μεταλλικά τρίποδα. Κάθε σταυρός αποτελείται από σιδηροδοκούς μήκους 500 εκ. και ύψους 330 εκ. που αντιστοιχούν στο ύψος τριών και δύο ατόμων αντίστοιχα. Έχει συνολικό βάρος 145 κιλά και είναι τοποθετημένος με κλίση πλάγια προς το δάπεδο. 

Ανάγλυφα αποδίδονται το τραπέζι στο κέντρο, δύο από τα έξι τρίποδα σε σχήμα Λάμδα που το στηρίζουν, τέσσερις από τους 13 σάκους με κάρβουνο που είναι τοποθετημένοι επάνω του και 14 από τους 28 πλαγιαστούς σταυρούς που το πλαισιώνουν και πατάνε στην οριζόντια γραμμή του δαπέδου. Δεξιά αποδίδεται σε παχύ ανάγλυφο το καθαρό σχήμα ενός από τους σταυρούς που απαρτίζουν την σύνθεση, ενώ οι υπόλοιποι αποτυπώνονται σε πιο λεπτό ανάγλυφο σαν ένα σύνολο που περιβάλλει το τραπέζι με τους σάκους και μεταφέρει την συνολική οπτική εντύπωση του έργου.

Ο συνδυασμός των ετερόκλητων υλικών της εγκατάστασης δημιουργεί έντονες αντιθέσεις, όπως βαρύ και ελαφρύ, τραχύ και λείο, θερμό και ψυχρό, μοντέρνο και αρχαίο, προκαλώντας την αίσθηση της ασφάλειας ενός καταφυγίου, την αγωνία μιας εμπόλεμης ζώνης, τις αντιπαραθέσεις σε οδοφράγματα ή την πνευματικότητα ενός λατρευτικού χώρου. Η θέση του τραπεζιού στο κέντρο της σύνθεσης παραπέμπει σε βωμό-θυσιαστήριο, ενώ ολόκληρος ο χώρος μετατρέπεται σε ένα καθηλωτικό περιβάλλον.

Στο σύνολο του έργου του ο Γιάννης Κουνέλλης διερεύνησε την αποξένωση της σύγχρονης αστικής κοινωνίας, μέσα από την αντιπαράθεση καθημερινών αντικειμένων και βιομηχανικών υλικών που ξεφεύγουν από τα όρια του τελάρου και επιβάλλονται στον χώρο. Ο Κουνέλλης εισήγαγε στις εγκαταστάσεις του νέα υλικά, όπως πυρσούς, καπνό, κάρβουνο, κρέας, αλεσμένο καφέ, μόλυβδο και ξύλινα αντικείμενα. Aυτά τα «ταπεινά» υλικά, χαρακτηριστικά της «φτωχής τέχνης» (arte povera), της οποίας υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες τη δεκαετία του 1960 στην Ιταλία , διεγείρουν τη μνήμη, κουβαλάνε προσωπικές αναμνήσεις και αποπνέουν την νοσταλγία του παρελθόντος, ενώ πηγάζουν από το ενδιαφέρον του καλλιτέχνη για βιομηχανικούς και ιστορικούς χώρους.

Η δημιουργική περιγραφή του έργου “Χωρίς Τίτλο” του Γιάννη Κουνέλλη είναι αποτέλεσμα συνδημιουργίας των συμμετεχόντων ατόμων στο Σημείο Συνάντησης 03: ΕΜΣΤ | Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.

Μάθετε περισσότερα για το project: